De apotheker als farmaceutisch zorgverlener

Vroeger dachten mensen wel eens dat de apotheker niets meer was dan een doorwinterde pillenmaker en -verkoper. Men stond nauwelijks stil bij het feit dat een apotheker veel meer doet dan medicatie bereiden en verkopen. In 2006 kreeg de apotheker eindelijk officieel erkenning als farmaceutische zorgverlener. Dit was meer dan een formaliteit, het markeerde een verschuiving in de gezondheidszorg. 

Drie jaar later, in 2009, definieerde een Koninklijk Besluit de taken van de apotheker scherper. Elke apotheker is sindsdien verplicht om 'basis farmaceutische zorg' te bieden. Dit betekent dat de apotheker de patiënt moet informeren en adviseren over zowel een gezonde levenswijze als over een rationeel en correct gebruik van geneesmiddelen en andere gezondheidsproducten.

Zo helpt de apotheker niet alleen geneesmiddelen gebonden problemen (interacties, dubbelmedicatie of onvoldoende therapietrouw) voorkomen en oplossen, maar zet hij zich ook actief in voor een gezondere samenleving. 

In 2010 volgde er een update in het vergoedingssysteem. Voor terugbetaalde geneesmiddelen werd de verloning van de apotheker deels losgekoppeld van de geneesmiddelenprijs. Vanaf dat moment werd de apotheker niet alleen betaald voor het verstrekken van geneesmiddelen, maar ook voor het leveren van farmaceutische zorg. Dit was de kers op de taart in de erkenning van de apotheker als farmaceutische zorgverlener. 

Wil je meer weten over  ‘basis farmaceutische zorg’ ? Check de ‘Gids voor de Goede Officinale Farmaceutische Praktijken’ waarin minutieus wordt uitgelegd wat dit precies inhoudt.